Lombok Indonesie
Door: Marieke
19 Februari 2014 | Indonesië, Lombok
Wat een geweldige reis is dit toch... Singapore is echt en mooie stad, er gaat zelfs een kabelbaan over het schip, en straks heb ik er nog anderhalve dag. We konden niet op tijd weg want er was iemand van de trap gevallen met de sloepenrol (veiligheidsuitleg) en die moest naar het ziekenhuis en sommige mensen die niet van boord waren gegaan waren vergeten hun paspoort terug te geven. In de meeste havens kan je toe met een kopiepaspoort als je je pasje van de boot kan laten zien maar in Singapore dus niet. Vond het niet erg want de afvaart was super met al die lichtjes. Er ligt zelfs een kleine Erasmusbrug die van kleur verandert!
Bij de sloepenrol was het trouwens wel vreemd. iedereen op het schip moet zich dan verzamelen op dek 3 waar de reddingsboten zijn en krijg je een uitleg. Het hele dek staat echt mutje vol terwijl niemand een zwemvest aan heeft. Hoe past dat dan als iedereen wel zo'n vest aan heeft vroeg ik aan iemand van de crew? Aangezien er als er echt wat aan de hand is veel mensen toch niet aan dek kunnen komen, zoals mensen met rollators, mensen die slapen met een pil of een hoop drank op of dat er mensen zijn die toch koffers meenemen en de boel ophouden kan toch niet iedereen aan dek komen dus lost dat probleem zich vanzelf op. Haleluja!
's Ochtends (zaterdag) zijn we de evenaar gepasseerd en hebben we weer een certificaat gekregen. Ook werd de bemanning die dat voor het eerst deed ontgroent. Dit heet de Neptunesshow en het was heel leuk. Er is een aanklager (Michael de cruisedirector Out&About) en die moet dan het bemanningslid aanklagen tegenover Neptunes (David) en zijn vrouw (Amanda). Jody van de muziek in de Ocean's bar werd er bv van beschuldigd dat hun muziek te mooi is zodat de gasten niet op tijd naar bed toe gaan en iemand van de receptie dat ze maar bleven lachen hoe hard er ook gezeurd werd aan de balie... Helemaal onder de spagetti en 3 kleuren schuim mochten ze dan het zwembad in als ze vrij werden verklaard of ze moesten tot het eind onder de smeer op de rand van het zwembad blijven zitten. De rechters waren natuurlijk de 5 hoogste aan boord zoals de kapitein en Mike de hotelmanager! Ook weer een veiling gehad en een seminair over de kunst van 30.000 jaar geleden tot nu. Weer erg leuk! Ook aangezien ik weer een fles champagne won die ik 's avonds maar gelijk heb opgemaakt met Saskia (vd shop) en Bo (casino). Hele relaxte meiden waar ik af en toe ook wel mee lunch enzo.
Op het nieuws zag ik dat er een vulkaanuitbarsting is geweest op Oost-Java en dat had ik eigenlijk ook wel verwacht na die van Sumatra. Dit is een hele keten dus het werkt hetzelfde als een honderduizendklapper. Al weet je niet waar het zo nu en dan even ophoudt, ze houden mekaar een beetje aan het werk. Gelukkig was het niet de Merapi maar deze was ook al aardig heftig. Omdat de vliegvelden in Jakarta, Yogjakarta, Solo en Sulawesi dicht waren had ik verwacht hier ook een hoop as te zien maar geen van dat alles, weer kranen en containers zo ver het oog strekt... Maar daar heb ik nooit een hekel aan gehad... Jakarta lag echt ver van de haven waar we lagen en daar was ik al geweest dus aan boord gebleven, gelezen, de was gedaan en natuurlijk een wijntje gedronken op het achterdek. Er kwam toch een stortbui zo hard en die heeft de hele avond geduurd... het was vandaag schroeiend heet dus het knapte er wel van op. En Java kan het ook goed gebruiken! Heel vreemd is het dat de klok nu weer een uur achteruit gaat... Heel onlogisch maar toen ik naar bed ging hadden we da weer wel allemaal een orchidee op ons bed liggen voor Valeantijn!
Maandag kwamen we aan in Semarang. Veel mensen hebben in Semarang een excursie naar de Borobudur geboekt maar die gaat niet door omdat die helemaal onder de as ligt. Gelukkig ook al geweest dus op zoek gegaan naar Kaliban Teng vlakbij het vliegveld. Dit is een Nederlands ereveld uit de WO2 met zo'n 3000 oorlogsslachtoffers (veel waren burgers) uit de japanse kampen (1942-1945). Er liggen hier wel mannen maar ook heel veel kinderen, vaak maar 2 of 3 jaar) en veel vrouwen. Daarom noemt men het ook wel het vrouwen-ereveld. Er zijn ook monumenten waar o.a. te lezen is: "Ter eerbiedige nagedachtenis aan de vele ongenoemden die hun leven offerden en niet rusten op de erevelden". En ook een broodmager jongetje waar op de sokkel staat: "zij waren nog zo jong". Hartverscheurend eigenlijk wel. Het was er heel sereen ook al hoorde je soms wel een vliegtuig opstijgen maar er waren 5 mensen bezig met onderhoud en overal waren vlinders en vogels. Ik heb iedereen hartelijk bedankt voor de goede zorgen en de gastenlijst getekend, ongeveer 5x in de week komt er iemand langs en vaak zijn het dan al achternichten/neven of (achter)kleinkinderen. Ik hoop echt dat dit niet verloren gaat en zal bij thuiskomst donateur worden, hier geen dikke directeuren met een vette BMW!! Ik had van mijn vorige tafelgenoot gehoord dat zijn moeder er lag maar heb haar naam helaas niet kunnen vinden. In ieder geval niet de naam die hij ook heeft...
's Middags nog even naar het centrum geweest maar het is niet echt bijzonder ook al lijkt het wel gezellig. Iedereen is tenminste wel heel aardig en niet zo opdringerig als bv Mumbai.
's Avonds nog een seminair over Caravaggio en dat was heel gaaf want in Malta was ik een maand(!) geleden nog naar de St Johns Co-Cathedral geweest waar zijn beste schilderij hangt! Zijn leven was wel bizar iig. Ook weer een enorme stortbui en dat leide tot lekkage in het Crowsnest. Paar emmertjes eronder en klaar! Vannacht gaat de klok weer een uur vooruit, ben ik daarom zo moe steeds? Volgens mij kan je beter in 1x 8 uur doen...
Gisteren seminair over parels gehad en weer een kunstveiling. Opeens waren er weer 3 kleine Krasnyanski's gezien maar koop nu niets meer want de muur is vol! We gaan vandaag i.p.v. naar Bali naar Lombok. We kregen eerder al een brief dat ook al is er 2 jaar geleden al een bevestiging geweest er nu vandaag toch geen plek was voor het schip. Er was wel een plek waar we voor anker kunnen maar dat is 7 mijl verder op zo'n 40 minuten varen. Aangezien we dan met de tenders (aka reddingsboten) moeten duurt het zo'n 5 uur eer iedereen van boord is. Dus omgezet. Niet erg want vandaag is er ook een feestdag in Bali en is alles dicht. Lombok ziet er heel mooi uit, we liggen in een baai en ik hoor soms een haan en een hond en om de zoveel tijd de moskee maar zelfs dat klinkt nog wel aardig hier. Ik wilde vanmorgen wel even van boord maar toen ging het regenen. Terug boekje lezen en gelunched met Stryker en toen was het mooi weer. Ik moest alleen op de tender wachten en toen ging het weer zo tekeer dat ik maar wer terug ben gegaan. Vandaag dus weer lekker (zonder me schuldig te voelen dat ik weer niet de wal op ben geweest :-)) aan boord mijn stukje schrijven en begin nu toch ook al wel een beetje aan NL te denken en al mijn liefjes die hier wonen en die ik nu toch al wel begin te missen... Eerst naar mijn familie (Goed idee Christa!) natuurlijk maar iemand sushi begin maart???
Bij de sloepenrol was het trouwens wel vreemd. iedereen op het schip moet zich dan verzamelen op dek 3 waar de reddingsboten zijn en krijg je een uitleg. Het hele dek staat echt mutje vol terwijl niemand een zwemvest aan heeft. Hoe past dat dan als iedereen wel zo'n vest aan heeft vroeg ik aan iemand van de crew? Aangezien er als er echt wat aan de hand is veel mensen toch niet aan dek kunnen komen, zoals mensen met rollators, mensen die slapen met een pil of een hoop drank op of dat er mensen zijn die toch koffers meenemen en de boel ophouden kan toch niet iedereen aan dek komen dus lost dat probleem zich vanzelf op. Haleluja!
's Ochtends (zaterdag) zijn we de evenaar gepasseerd en hebben we weer een certificaat gekregen. Ook werd de bemanning die dat voor het eerst deed ontgroent. Dit heet de Neptunesshow en het was heel leuk. Er is een aanklager (Michael de cruisedirector Out&About) en die moet dan het bemanningslid aanklagen tegenover Neptunes (David) en zijn vrouw (Amanda). Jody van de muziek in de Ocean's bar werd er bv van beschuldigd dat hun muziek te mooi is zodat de gasten niet op tijd naar bed toe gaan en iemand van de receptie dat ze maar bleven lachen hoe hard er ook gezeurd werd aan de balie... Helemaal onder de spagetti en 3 kleuren schuim mochten ze dan het zwembad in als ze vrij werden verklaard of ze moesten tot het eind onder de smeer op de rand van het zwembad blijven zitten. De rechters waren natuurlijk de 5 hoogste aan boord zoals de kapitein en Mike de hotelmanager! Ook weer een veiling gehad en een seminair over de kunst van 30.000 jaar geleden tot nu. Weer erg leuk! Ook aangezien ik weer een fles champagne won die ik 's avonds maar gelijk heb opgemaakt met Saskia (vd shop) en Bo (casino). Hele relaxte meiden waar ik af en toe ook wel mee lunch enzo.
Op het nieuws zag ik dat er een vulkaanuitbarsting is geweest op Oost-Java en dat had ik eigenlijk ook wel verwacht na die van Sumatra. Dit is een hele keten dus het werkt hetzelfde als een honderduizendklapper. Al weet je niet waar het zo nu en dan even ophoudt, ze houden mekaar een beetje aan het werk. Gelukkig was het niet de Merapi maar deze was ook al aardig heftig. Omdat de vliegvelden in Jakarta, Yogjakarta, Solo en Sulawesi dicht waren had ik verwacht hier ook een hoop as te zien maar geen van dat alles, weer kranen en containers zo ver het oog strekt... Maar daar heb ik nooit een hekel aan gehad... Jakarta lag echt ver van de haven waar we lagen en daar was ik al geweest dus aan boord gebleven, gelezen, de was gedaan en natuurlijk een wijntje gedronken op het achterdek. Er kwam toch een stortbui zo hard en die heeft de hele avond geduurd... het was vandaag schroeiend heet dus het knapte er wel van op. En Java kan het ook goed gebruiken! Heel vreemd is het dat de klok nu weer een uur achteruit gaat... Heel onlogisch maar toen ik naar bed ging hadden we da weer wel allemaal een orchidee op ons bed liggen voor Valeantijn!
Maandag kwamen we aan in Semarang. Veel mensen hebben in Semarang een excursie naar de Borobudur geboekt maar die gaat niet door omdat die helemaal onder de as ligt. Gelukkig ook al geweest dus op zoek gegaan naar Kaliban Teng vlakbij het vliegveld. Dit is een Nederlands ereveld uit de WO2 met zo'n 3000 oorlogsslachtoffers (veel waren burgers) uit de japanse kampen (1942-1945). Er liggen hier wel mannen maar ook heel veel kinderen, vaak maar 2 of 3 jaar) en veel vrouwen. Daarom noemt men het ook wel het vrouwen-ereveld. Er zijn ook monumenten waar o.a. te lezen is: "Ter eerbiedige nagedachtenis aan de vele ongenoemden die hun leven offerden en niet rusten op de erevelden". En ook een broodmager jongetje waar op de sokkel staat: "zij waren nog zo jong". Hartverscheurend eigenlijk wel. Het was er heel sereen ook al hoorde je soms wel een vliegtuig opstijgen maar er waren 5 mensen bezig met onderhoud en overal waren vlinders en vogels. Ik heb iedereen hartelijk bedankt voor de goede zorgen en de gastenlijst getekend, ongeveer 5x in de week komt er iemand langs en vaak zijn het dan al achternichten/neven of (achter)kleinkinderen. Ik hoop echt dat dit niet verloren gaat en zal bij thuiskomst donateur worden, hier geen dikke directeuren met een vette BMW!! Ik had van mijn vorige tafelgenoot gehoord dat zijn moeder er lag maar heb haar naam helaas niet kunnen vinden. In ieder geval niet de naam die hij ook heeft...
's Middags nog even naar het centrum geweest maar het is niet echt bijzonder ook al lijkt het wel gezellig. Iedereen is tenminste wel heel aardig en niet zo opdringerig als bv Mumbai.
's Avonds nog een seminair over Caravaggio en dat was heel gaaf want in Malta was ik een maand(!) geleden nog naar de St Johns Co-Cathedral geweest waar zijn beste schilderij hangt! Zijn leven was wel bizar iig. Ook weer een enorme stortbui en dat leide tot lekkage in het Crowsnest. Paar emmertjes eronder en klaar! Vannacht gaat de klok weer een uur vooruit, ben ik daarom zo moe steeds? Volgens mij kan je beter in 1x 8 uur doen...
Gisteren seminair over parels gehad en weer een kunstveiling. Opeens waren er weer 3 kleine Krasnyanski's gezien maar koop nu niets meer want de muur is vol! We gaan vandaag i.p.v. naar Bali naar Lombok. We kregen eerder al een brief dat ook al is er 2 jaar geleden al een bevestiging geweest er nu vandaag toch geen plek was voor het schip. Er was wel een plek waar we voor anker kunnen maar dat is 7 mijl verder op zo'n 40 minuten varen. Aangezien we dan met de tenders (aka reddingsboten) moeten duurt het zo'n 5 uur eer iedereen van boord is. Dus omgezet. Niet erg want vandaag is er ook een feestdag in Bali en is alles dicht. Lombok ziet er heel mooi uit, we liggen in een baai en ik hoor soms een haan en een hond en om de zoveel tijd de moskee maar zelfs dat klinkt nog wel aardig hier. Ik wilde vanmorgen wel even van boord maar toen ging het regenen. Terug boekje lezen en gelunched met Stryker en toen was het mooi weer. Ik moest alleen op de tender wachten en toen ging het weer zo tekeer dat ik maar wer terug ben gegaan. Vandaag dus weer lekker (zonder me schuldig te voelen dat ik weer niet de wal op ben geweest :-)) aan boord mijn stukje schrijven en begin nu toch ook al wel een beetje aan NL te denken en al mijn liefjes die hier wonen en die ik nu toch al wel begin te missen... Eerst naar mijn familie (Goed idee Christa!) natuurlijk maar iemand sushi begin maart???
-
19 Februari 2014 - 10:31
Nelleke:
Hé, wij hebben al een date staan - was je die alweer vergeten?
Weer leuk!! Tot snel... -
19 Februari 2014 - 11:04
Joke Booij:
Weer een mooi verslag Marieke tijd vliegt maar blijf genieten -
19 Februari 2014 - 17:01
Yvonne Berkien:
Wat een zeer boeiend verslag heb je weer neer gezet. Indrukwekkend verhaal over de gesneuvelde. Maakt zelfs hoe jij dat schrijft heel veel indruk.. Geniet nog veel...maar toch ook tot snel. Hugg en een zoen. X
-
19 Februari 2014 - 20:18
Joke Igel. :
Hoi Marieke,
Wat leuk om je verhaal te lezen.we hebben het nog vaak over over de gezelligheid met jou.
strijker hebbenwe ook regelmatig aan staan maar ik mis zijn gezang.vraag maar of hij ook een cd vol zingt dan kan ik lekker mee galmen!!
wat goed dat je ook op het ereveld in Semarang bent geweest Tim zijn moeder heet
Alida igel De haan -
19 Februari 2014 - 20:41
Joke Igel:
We gaan dan maar weer eens kijken in semarang wat er aan de hand is.
We wensen je nog een fijne tijd en heel veel plezier, we blijven je volgen
Hartelijke groetTim en Joke -
19 Februari 2014 - 21:02
Christa:
Oh wat een mooi document weer. Straks maar een fotoboek met reisverslagen in elkaar freubelen. Het schiet nu wel erg op! Nog maar twee weekjes en dan zit je alweer thuis. Geniet er dus nog maar even van. X Daan, Anna, Anko en Christa -
19 Februari 2014 - 23:00
Arianne:
Ha zeevrouw!
De tijd gaat snel en voor jou misschien nog sneller (of juist niet?)! Eind februari komt eraan! Maar dus ook nog twee weken mooie ervaringen en mensen! Geniet ervan! xxx -
20 Februari 2014 - 10:59
Ed Post:
Hoi Marieke, wat een leuk verslag weer van je halve wereldreis.
EEN DING: deze ervaring nemen ze je nooit meer af. Gr. Ed
-
20 Februari 2014 - 18:56
Thea Huurman:
Hoi Marieke,
Het is weer een supermooi verslag. We kunnen het van (heel verre) afstand toch een beetje meebeleven. Het zal wel afkicken worden, als je weer in je dagelijkse gedoe zit thuis. Geniet dus van je laatste week met alles erop en eraan. Stort je dus nog maar eens een keertje op de desserttjes.
Xxx en xieje.
Liefs, mama en papa.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
